Rok 1981. Marianna, młoda złodziejka z warszawskiej Pragi, wychodzi z więzienia i dzięki pomocy kuratora społecznego rozpoczyna pracę w luksusowym domu starców. Trwa tam właśnie kontrola. Istnieją bowiem podejrzenia, że część miejsc zajmują bezprawnie dawni prominenci. Jednym z nich jest podobno antypatyczny i władczy pan Nowicki, zwany Starym, którym opiekuje się Marianna. Niebawem dziewczyna opuszcza zapuszczone mieszkanie matki alkoholiczki i jej kochanka. Wprowadza się do swego nowego chłopaka Marka, pielęgniarza z domu starców. Chwilowo mieszka on w baraku, lecz ma obiecany lokal w spółdzielni. Pod wpływem uczucia do Marka Marianna zmienia się z wulgarnej chłopczycy w miłą, zadbaną dziewczynę. Niestety, idylla nie trwa długo. Brak im pieniędzy na mieszkanie, które Markowi przyznano. Dziewczyna po gwałtownej kłótni z Nowickim zabija go, sądząc, że wymierza sprawiedliwość, choć zarzuty przeciwko niemu okażą się fałszywe.